polski przewodnik brazylia

Wodospad Iguacu przy granicy z Argentyną to jeden z najwspanialszych cudów natury w Brazylii. U zbiegu rzek Iguacu i Parana ściany wody o szerokości 3,6 kilometra spadają z wysokości 72 metrów do głębokiego żlebu. W krajobrazie Brazylii dominują 3 wielkie regiony: Wyżyna Gujańska, Nizina Amazonki oraz Wyżyna Brazylijska, z czego ta ostatnia zajmuje ponad połowę powierzchni kraju, który swą wielkością przytłacza pozostałe państwa Ameryki Południowej. Bóg jest Brazylijczykiem - mieszkańcy największego kraju Ameryki Łacińskiej są o tym przekonani. I rzeczywiście, natura łaskawie potraktowała Brazylię: obdarzyła ten kraj żyzną ziemią, dostatkiem bogactw naturalnych, wspaniałymi plażami i ludźmi pełnymi radości życia. Mimo to trudno gdziekolwiek indziej spotkać tak jaskrawe kontrasty jak tutaj: obok farm (faciendas) o gruntach ornych wielkości Luksemburga są takie miasta jak Recife, składające się w dwóch trzecich ze slumsów (favelas). Niewielu Europejczyków wie, że Brazylia jest w pierwszej dziesiątce najbardziej uprzemysłowionych krajów świata, produkuje i eksportuje samoloty, komputery i samochody. Wbrew powszechnym wyobrażeniom 55 procent Brazylijczyków ma pochodzenie europejskie. Najgęściej zaludnione są regiony wokół Rio de Janeiro i Sao Paulo. To największe miasto Brazylii jest głównym ośrodkiem przemysłu, handlu, usług i kultury. W leżącym na wschodzie kraju stanie Bahia, ze względu na duży procent ludności pochodzenia afrykańskiego, ważną rolę odgrywają tradycje i religie Czarnego Lądu. Największy kapitał naturalny Brazylii jest zarazem jej największym problemem: to Amazonia – Nizina Amazonki. Ta największa puszcza podzwrotnikowa świata zajmuje 40 procent terytorium Brazylii. Jednak z powodu wyrębu i górnictwa kurczy się w zastraszającym tempie. Zagłada tej puszczy oznaczałaby nie tylko katastrofę ekologiczną dla Ameryki Południowej, lecz także zmianę klimatu na całym świecie. Na szczycie Corcovado, potężnej skały górującej nad Rio, stoi figura Chrystusa Zbawiciela błogosławiącego miasto i jego mieszkańców. Z dołu trudno dostrzec, że ma ona aż 38 metrów. Naukowcy i przyrodnicy dokładają, więc starań, aby ocalić ten niepowtarzalny system ekologiczny. Rozkwit turystyki był dla ubogich mieszkańców Galapagos prezentem z niebios. Dlatego wielu z nich nie może pojąć, dlaczego teraz nie powstają nowe hotele. Aby chronić przyrodę Galapagos w 1934 roku utworzono park narodowy obejmujący wyspę Santa Cruz. Daje on szansę na zachowanie rzadkich gatunków zwierząt i roślin: żółwi słoniowych, legwanów, zięb Darwina, a także jedynego gatunku pingwina żyjącego w tropikach. Co warto wiedzieć o Galapagos? Swą nazwę wyspy zawdzięczają olbrzymim żółwiom (po hiszpańsku żółw to "gahipago"). To największe na świecie żółwie lądowe. Osiągają wiek powyżej 100 lat. Na wyspach Galapagos zgodnie współżyją takie gatunki zwierząt, które nigdzie indziej na świecie nie występują obok siebie, np. pingwiny i żółwie. Niektóre gatunki zwierząt spotyka się do dziś tylko na Galapagos (np. zięby Darwina). Obecnie wyspy Galapagos można odwiedzać w celach turystycznych wyłącznie za specjalnym zezwoleniem.