podróże rowerowe

Położenie Kuby wywarło silny wpływ na jej historię, a także obecny stan. Po wieloletnim okresie dyktatur uzależnionych od USA przewrót komunistyczny wywołał trwające przez następne 45 lat aż do dzisiaj napięcie w stosunkach Z potężnym sąsiadem (jego apogeum był kryzys kubański w 1962 roku) związany z wykryciem radzieckich rakiet na wyspie) zaś nałożona przez USA blokada gospodarcza i rozpad wspierającego Kubę ZSRR sprawiły, że kubańska gospodarka znalazła się w dramatycznej sytuacji. Kuba jest największą wyspą w archipelagu Antyli. Urosła do rangi legendy: w żadnym innym kraju na półkuli zachodniej lewicowy rząd rewolucyjny nie utrzymał się tak długo. Tak zwany eksperyment kubański przetrwał nawet rozpad bloku sowieckiego. Kuba musi dziś stawić czoła chyba najtrudniejszym jak dotąd wyzwaniom. Kuba to kraj wiecznej wiosny, pięknych jak marzenie białych plaż i zielononiebieskiego morza oraz czarujących zaułków z czasów kolonialnych na hawańskim starym mieście. Jednocześnie Kuba jest wciąż żywym symbolem wizji politycznej: "realnego socjalizmu", w którym państwo jest wyłącznym właścicielem przedsiębiorstw, steruje produkcją i dzieli dochód. W okresie ostatnich 45 lat władze Kuby dokonały zmian, jakich rządy sąsiadujących z nią państw nigdy nie przewidywały: przekształciły kraj we wzorcowe państwo socjalistyczne. Rewolucja kubańska i konflikt ze Stanami Zjednoczonymi spowodowały jednak izolację Kuby i uzależnienie jej od ZSRR, zwłaszcza w zakresie energetyki. Od rozpadu Związku Radzieckiego z końcem lat 80. Kuba odczuwa wielki deficyt energii i materiałów pędnych. Kubańscy rewolucjoniści, którym przewodzi stary Fidel Castro, określany mianem „Maximo Lider”, muszą się borykać także z innymi problemami. Niedaleko, w Miami na Florydzie, setki tysięcy uchodźców kubańskich o prawicowych poglądach czekają na moment, w którym w ich kraju socjalizm upadnie. W październiku 2004 r. Fidel Castro wydał decyzję, że na Kubie nie będzie już można płacić dolarami. Towarzysz broni Fidela Castro - argentyński lekarz Ernesto "Che" Guevara - został w 1967 r. zastrzelony w Boliwii, gdzie prowadził wojnę partyzancką.

Terytorium Panamy to łączące Amerykę Północną z Południową wąskie pasmo lądu o łącznej długości 200 kilometrów i szerokości około 50 kilometrów, zwany Przesmykiem Panamskim. Mniej więcej przez środek kraju przekopano Kanał Panamski, który stanowi główne źródło dochodów państwa. W najwęższyrn miejscu, Przesmyku Panamskiego przebiega jedna z najważniejszych arterii transportowych świata - Kanał Panamski. Łączy on Pacyfik z Atlantykiem. Kanał ten nie tylko rozdziela dwa kontynenty amerykańskie, ale również przepoławia kraj, któremu zawdzięcza nazwę. Krajobraz Panamy na zachód od kanału jest zdominowany przez pasmo powulkanicznych gór, zaś wschodnią część kraju porasta gęsty las tropikalny. W Darien, nieopodal granicy z Kolumbią, las gęstnieje i staje się wręcz nie do przebycia. Tam też urywa się tak zwana Droga Panamerykańska i staje się szlakiem dostępnym okresowo.