Żelazo

Żelazo to jeden z wielu pierwiastków , który pełni w naszym organizmie szereg ważnych funkcji . Jest on niezbędny do prawidłowego rozwoju , wzrostu i funkcjonowania organizmu ludzkiego. Jego najważniejsza funkcja to produkcja hemoglobiny . Ponadto żelazo ma ogromny wpływ na proces wzrostu i rozwoju umysłowego u dzieci. Jeżeli dojdzie do znacznych niedoborów żelaza w okresie płodowym i niemowlęcym , istnieje zwiększone ryzyko na niedorozwój umysłowy i fizyczny dziecka. Żelazo zwiększa także odporność organizmu , zapobiega zmęczeniu , poprawia koncentrację i jasność umysłu. Najbardziej na niedobór żelaza , a co za tym idzie na anemię , są narażone dzieci , dziewczynki i kobiety , zwłaszcza kobiety w ciąży , sportowcy oraz osoby starsze. Rozróżniamy dwa rodzaje żelaza: - hemowe, które znajduje się głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego i jest ono łatwo-przyswajalne -przyswaja się w około 20%. -niehemowe , które znajduje się głównie w produktach pochodzenia roślinnego , ono o wiele gorzej się wchłania ( tylko 5%). Należy pamiętać o tym aby w naszej diecie znajdowały się produkty z obu tych grup. Główne objawy niedoboru żelaza to: -osłabienie -siniaki -owrzodzenia jamy ustnej -krwawienia z nosa -brak odporności na infekcje -zły nastrój -osłabiona koncentracja i jasność umysłu -bladość -zaburzenia rytmu serca -wypadanie włosów -łamliwość paznokci -łaknienie spaczone tzn. mamy apetyt na dziwne „produkty” :krochmal. Tynk ,lód itp. Jeżeli zauważymy u siebie kilka z w/w charakterystycznych objawów , należy bezzwłocznie udać się do lekarza , który zleci badanie krwi , które wykaże z jak dużym niedoborem mamy do czynienia . Spadek ferrytyny w surowicy krwi poniżej 12 mikrogramów na litr surowicy krwi oznacza ,że mamy do czynienia z anemią. Lekarz wówczas przypisze odpowiednie preparaty w celu uzupełnienia niedoborów , a my sami musimy szczególnie zadbać o odpowiednią dietę. Wybierając produkty bogate w żelazo należy także pamiętać o tym, że najlepszym jego źródłem będą pokarmy mało przetworzone , nie poddawane zbyt długiej obróbce cieplnej , bo np. gdy zbyt długo gotujemy pozbędziemy się większości tego dobroczynnego pierwiastka z danego pokarmu.