podróże w nieznane

Ekwador to jedno z najmniejszych państw Ameryki Południowej, ale o wielkich walorach krajobrazowych: zobaczymy tu niebotyczne, wyższe od alpejskich szczyty wulkanów, naturalne plaże, których nie zasłaniają rzędy hoteli, nieprzebyty gąszcz puszczy amazońskiej, a także malownicze miasteczka, w których nadal rzadko można spotkać turystów. Kiedy przeminął boom naftowy lat 70., w Ekwadorze nie pozostało wiele po dawnym bogactwie. Dziś największym kapitałem kraju są wspaniałe krajobrazy. Najpiękniejszy widok na Quito rozciąga się z "Bułeczki", czyli szczytu Panaceillo, górującego nad stolicą Ekwadoru. Panorama obejmuje płaskowyż i wierzchołki Andów. W dolinie widać miasto, o którym wytrawni podróżnicy zwykli mawiać, że jest najpiękniejszą i najprzytulniejszą stolicą Ameryki Południowej. Są ku temu powody. Stare miasto kusi miłośników sztuki bogatymi hiszpańskimi budowlami z czasów kolonialnych, złoceniami kościołów i klasztorów, a dzięki wysokiemu położeniu i bliskości równika w Quito panuje łagodny klimat. Równik przebiega przez północną część kraju i to od niego Ekwador wziął swoją nazwę. Ta niewidzialna linia dzieli ziemię na dwie półkule: północną i południową. Obejrzenie "Mitad del mundo" - pomnika poświęconego równikowi, w formie marmurowego obelisku zwieńczonego kulą, jest stałym punktem programu zwiedzania miasta. Prawie każdy turysta korzysta z okazji, by stanąć jednocześnie na obu półkulach. Ekwador może gościć nawet najbardziej wymagających podróżników. Z czasów boomu naftowego i kauczukowego pozostało wiele wspaniałych hoteli w Quito czy Guayaquil. Dlatego właśnie z turystyką Ekwador wiąże największe nadzieje. Ma, bowiem wiele do zaoferowania: od plaż nad Pacyfikiem po fascynujące lasy tropikalne Amazonii. Indianie żyjący na płaskowyżu Andów tak jak ich przodkowie trudnią się rolnictwem. Są oni potomkami ludności zamieszkującej dawne imperium Inków, które obejmowało „cztery strony świata” , od Ekwadoru po centralne Chile. Historia tego niewielkiego kraju obfituje w najazdy, konflikty wewnętrzne i polityczne eksperymenty.

Wyspy Galapagos charakteryzują się niepowtarzalnym światem fauny i flory. Dlatego rząd Ekwadoru objął rezerwatami przyrody 90% powierzchni archipelagu. Przez długi czas rośliny i zwierzęta na wyspach Galapagos cieszyły się całkowitym spokojem. Dzięki izolacji archipelag ten jest do dziś rajem dla realizatorów filmów przyrodniczych i badaczy. Wyspy Galapagos są oddalone o 1 000 kilometrów od lądu stałego - południowo amerykańskiego państwa Ekwador. Oficjalnie noszą nazwę "Archipielago de Colón" (Archipelag Kolumba), ale znane są właściwie tylko pod nazwą Galapagos lub niekiedy, jako Wyspy Żółwie. Swe powstanie archipelag zawdzięcza wulkanom, które jeszcze dzisiaj dominują w krajobrazie głównej wyspy Isabela. Dzięki izolacji na wyspach mógł rozwinąć się osobliwy świat fauny i flory, zróżnicowany jak nigdzie na świecie. Badając gatunki zięb żyjących na Galapagos, wybitny przyrodnik Karol Darwin stworzył teorię ewolucji, dotyczącą rozwoju gatunków. Teorii tej nie da się nigdzie indziej tak dobrze poprzeć dowodami jak na Galapagos.