polska platforma forex

Trudne pytania Polska Akademia Nauk to jedna z najbardziej znanych instytucji naukowych, jakie działają w naszym kraju. Jej sława przekracza zresztą polskie granice. Powołana do życia została przed pięćdziesięcioma ośmioma laty. Miało to miejsce podczas pierwszego Kongresu Polskiej Nauki. Zlikwidowano wówczas działające wcześniej inne dwie instytucje, a mianowicie Towarzystwo Naukowe Warszawskie oraz Polską Akademię Umiejętności. Najpierw Polska Akademia Nauk posiadała charakter korporacji, w której zrzeszeni byli różnego rodzaju naukowcy. Jednakże wraz z początkiem lat sześćdziesiątych minionego wieku przekształcono ja w instytucję rządową o zasięgu centralnym. Przed dziewiętnastoma laty ponownie powrócono do formy korporacyjnej. Aktualnie funkcję prezesa tej organizacji piastuje Michał Kleiber. Członkiem Akademii zostać mogą jedynie najbardziej wybitni uczeni - ich liczba nie jest nieograniczona. Górna granica wynosi trzysta pięćdziesiąt takich osób. Oprócz nich są jeszcze członkowie korespondenci.

Instytut Pamięci Narodowej jest jednym z najbardziej znanych polskich instytutów naukowych, a także - czego ukryć się nie da - instytucją budzącą bardzo wiele kontrowersji. Pełna jej nazwa brzmi Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Charakteryzuje się ona między innymi tym, że posiada śledcze uprawnienia. Powołana do życia został przed dziesięcioma laty. Cele, jakie ma spełniać to nie tylko edukacyjna działalność, ale także zajmowanie się zbrodniami zarówno nazistowskimi, jak i z okresu panowania w naszym kraju komunizmu. Główna siedziba Instytutu znajduje się w Warszawie, natomiast w siedmiu innych miastach posiada on swoje delegatury. Jego szefem jest Prezes, którego kadencja trwa pięć lat. Aby go powołać, jest potrzebna kwalifikowana większość sejmowych głosów, a ponadto również zgoda Senatu. Stosowna kandydatura jest zgłaszana przez Kolegium IPN. Obecnie funkcję Prezesa pełni Janusz Kurtyka - jego kadencja skończy się w grudniu przyszłego roku.

Fala grawitacyjna padająca na kulistą masę (a) rozciągnie ją w jedną stronę i skurczy w kierunku prostopadłym (b). Następnie obszar ściśnięty zostanie rozciągnięty (c) i takie odkształcenia będą się powtarzały z częstością padającej fali (d i e). Odkształcenia pokazano tu w sposób mocno przesadzony; fale grawitacyjne są na ogół niezwykle słabe i wywołują tak małe efekty, że do dziś jeszcze nie udało się ich bezpośrednio zaobserwować. ZABURZONY WSZECHŚWIAT Niezwykle szybkie rozszerzanie się Wszechświata zaraz po Wielkim Wybuchu spowodowało powstanie fal grawitacyjnych.