Rodzina i Dom

Rodzina – najmniejsza i najważniejsza grupa społeczna

Rodzina to bardzo ważny element społeczeństwa. To najmniejsza grupa społeczna, którą tworzy już dwoje ludzi zdeklarowanych, że chcą ze sobą być i założyć rodzinę. Rodzina posiada wiele definicji w zależności od kontekstu w jakim jest rozpatrywana: socjologicznym, biologicznym, religijnym. Najpowszechniejsza definicja to właśnie socjologiczna, która oznacza grupę lub instytucję społeczną. Rodziną nazywa się nie tylko dwoje ludzi będących w związku małżeńskim posiadających dzieci, ale także dwoje partnerów, którzy mają wspólne dzieci i spełniają funkcje, jakie przypisane są rodzinie, a więc zaspokajanie potrzeb materialnych, opieka nad członkami rodziny wymagającymi tego, wychowanie dzieci, nawiązywanie więzi emocjonalnych. Już małe dzieci uczą się tego jak ważna w życiu człowieka jest rodzina. Jest ona potrzebna do prawidłowego funkcjonowania, także tego psychicznego człowieka. Stanowi ona oparcie w trudnych chwilach, pomaga stanąć na nogi, nawet wtedy, kiedy człowiek się stacza, jest radością w normalny dzień. Rodzina jest pewnego rodzaju siłą, która ujawnia się właśnie w momentach krytycznych. Między jej członkami z czasem wytwarzają się bardzo silne i trwałe stosunki emocjonalne, które tworzą niejako spoiwo dla tej grupy społecznej. Rodzinę stanowią również rodziny zastępcze, niekiedy nawet trwalsze niż te nazwijmy standardowe. Rodziny zastępcze tworzy dwójka dojrzałych ludzi, którzy pod swój dach postanawiają wziąć dzieci z domów dziecka. Pełnią oni wszystkie funkcje rodziny, wychowując dzieci, przekazując im wiedzę, a także poświęcać im czas i darzyć miłością, której bardzo potrzebują. Ponadto rodziny zastępcze pełnią ważną rolę w społeczeństwie. Pozwalają porzuconym lub osieroconym dzieciom normalnie funkcjonować. Poczucie bezpieczeństwa, oddania i miłości pozwala na właściwe ukształtowanie młodego człowieka pod względem psychicznym. Dzięki temu wchodząc w dorosłe życie ma on świadomość swojej wartości oraz tego, że w razie potrzeby ma na kogo liczyć. Można wyróżnić jeszcze inny rodzaj rodziny i jest to tzw. niepełna. Dzieci wychowywane w niej są przez jednego rodzica, bądź z powodu śmierci drugiego z nich, bądź z powodu rozstania się rodziców. Rodzina ta napotyka na wiele trudności, ponieważ jak wiadomo dzieciom potrzebne jest oboje rodziców i żadne z nich mimo usilnych starań nie jest w stanie zastąpić tego brakującego. Ważne jest, aby rodzic wychowujący był świadomy, jak trudna jest to sytuacja dla młodego, niekiedy dojrzewającego człowieka, który przechodzi okres buntu. Dzieci wychowujące się w takich rodzinach odczuwają tego skutki w przyszłości. Chłopcy wychowywani przez samotne matki są bardziej rozpieszczani, wolno im więcej w przeciwieństwie do dziewczynek, które żyjąc tylko z matką w życiu dorosłym szukają sobie partnera rekompensującego im stratę ojca. Natomiast dziewczynki będące pod opieką ojców są bardziej zbuntowane, brak matki odciska piętno na ich życiu. Szybciej szukają partnera i pragnąc być za wszelką cenę kochaną godzą się na niemalże wszystko. Jak widać pełna rodzina to najlepsza gwarancja na prawidłowy rozwój dzieci, ale i na właściwe postrzeganie rodziców przez samych siebie.